Прыказкі і прымаўкі — моўны скарб нашага народа

"І тут сучаснасць з даўніной сышліся..." такімі словамі пачынаецца гутарка з вучаніцамі беларускамоўнага класа. Першакласніцы ўжо ведаюць пра вусную народную творчасць — фальклор, што і гэта бяздоннная скарбонка.

Знаёмства з прыказкамі, прымаўкамі пра Радзіму, народ і яго жыццё выклікалі вялікую зацікаўленнасць.

«Радзіма — маці, чужына — мачыха», «Як ты да людзей, так і людзі да цябе», «Жыві для людзей, пажывуць і для цябе», «Як есць, так і робіць» і г. д.

Адкуль прыйшлі такія прыказкі і прымаўкі, хто іх данес да нас, як захавалася самабытнасць выразаў, як яны гучаць і што зычаць? Такая праца аніяк не абцяжарвала дзяцей, наадварот, прыносіла радасць, адчуванне споўненага абавязку перад людзьмі, што збераглі, захавалі ў маўленні жывое народнае слова.

Здзіўляла яркасць і моц мастацкага мыслення дзіцяці, уменне выказаца асацыятыўна, вобразна.

Наша школа з’яўляецца інавацыйнай пляцоўкай рэспубліканскага праекта «Грамадзянская ідэнтычнасць» і мы ў гэтым праекце. Фарміраванне сапраўднага грамадзяніна сваей краіны праз моўны скарб нашага народа — прымаўкі і прыказкі, ці гэта ж не тое?!
Паразважайце самі...

Ціханоўская Л. П
настаўніца беларускамоўнага
класа СШ№ 34 г. Магілёва